Voorlezen met een vingerpoppetje

Voor mijn tweede activiteit heb ik met de kinderen voorgelezen. Omdat ik het een keertje anders wou doen heb ik er een vingerpoppertje bij gemaakt.
Door het vingerpoppertje te gebruiken heb ik met het vingerpoppetje de fantasie van de kinderen gestimuleerd en geprobeerd hun fantasie te ontwikkelen.
Ik heb de kinderen het eendje eerst laten aaien nadat ik het onder de tafel had weggehaald en hen allen het eendje een kusje heb laten geven toen het boekje uit was.
De kinderen dachten wel eerst van wat is dat nou maar toen begonnen ze te lachen en waren niet bang meer voor het eendje.
Er waren 3 kinderen bij die een beetje vervelend begonnen te doen. Deze heb ik toen een waarschuwing gegeven en later in het verhaaltje aan de kant gezet omdat ze niet wilden luisteren, mijn begleidster heeft ook een kindje aan de kant gezet. Als deze 3 kinderen bij elkaar zijn, zijn ze altijd een beetje vervelend en jammer genoeg ook toen ik aan het voorlezen was.
Ik vind het jammer dat het zo moest gaan. Ik ben gewoon door gegaan want de andere kinderen waren wel aan het luisteren en vonden het leuk en kwamen met ideeën.
De volgende keer zou ik daarom ook een klein groepje nemen met kinderen die het leuk vinden om voorgelezen te worden.
Vinden jullie dat ik dit goed heb aangepakt of zouden jullie het anders doen.

Hoe ga ik hier mee om?

Voor we aan tafel gaan, gaan we altijd opruimen er was een kindje bij en een leidster vroeg of zei even het boekje wou opruimen, het kindje weigerde dit en werd boos. Als dit kindje boos is kun je verder niks meer met haar beginnen, vaak blijft ze dan een hele boos en blijft een hele lange tijd zitten op de zelfde plaats. Toen we klaar waren aan tafel was het kindje nog boos en wou het boekje nog niet opruimen. de leidater die kon niet met haar praten.
De andere kinderen gingen naar buiten toe met de leidster en ik bleef nog even om een kindje de fles te geven. Toen ze allemaal weg waren ging ze mij uitdagen. Ze gooide wat stoelen om en wou op de stoelen gaan staan. Ik heb haar een paar keer gezegd dat ze dat niet moest doen en als ze het boekje op zou ruimen ze gewoon naar buiten heen kon gaan. Maar dat deed ze niet. Toen trapte ze nog een keer tegen de stoel aan en ik wou haar ergens anders neer zetten. Ik had de baby weg gelegd en ik pakte haar bij de hand maar toen werd ze nog bozer. Ik wist niet wat ik moest doen dus ben naar buiten gelopen om de leidster op te halen. De andere leidster kwam er gelijk aan en waarschuwde haar, ze werd toen nog bozer. De leidster probeerde haar kalm te houden maar dit lukte niet. Toen heeft de leidster haar maar in de hal gezet. Ik wist niet wat ik in zo’n situatie moest doen dus ik ben blij dat ikde leidster erbij had gehaald maar zij wist ook niet meer wat ze moest doen om haar rustig te houden.
Even later kwam er een leidster uit een andere groep en die vertelde dat ze naar de wc heen moest. Ik heb haar gewoon naar de wc laten gaan en ze was al rustiger. Toen kwam de leidster binnen ik had pauze dus ik ging even weg zodat ze straks ook even alleen met de leidster was. Toen ik terug kwam was het allemaal weer goed. Ik heb haar ook even bij me geroepen en ze kwam bij me staan en heb even met haar gepraat toen ze bij mij kwam begon ze te lachen en was een beetje verlegen. Ik vroeg aan haar of alles weer goed was en toen knikte ze met het hoofd en begon naar me te lachen ik zei dat ze lekker buiten moest gaan spelen verder heb ik niks gezegd omdat het iets tussen hun was. De rest van de dag ging het verder allemaal goed met haar.
Hebben jullie wel eens zo iets meegemaakt en hoe gaan jullie hier dan mee om?